پیک بهداشتی الکترونیکی شماره 10 - مصرف سولفات دوسود در جیره مرغ گوشتی

پیک بهداشتی الکترونیکی شماره10- اختصاصی مرکز دامپزشکی پارسیان زواره

بررسی امکان استفاده از سولفات سدیم به عنوان یکی از منابع تأمین‌کننده گوگرد در تغذیه جوجه‌های گوشتی

 

چربی‌ها و روغنها بدلیل انرژی بالایی که تأمین می‌کنند و برخی اثرات تغذیه‌ای دیگر مانند اثر کالری اضافی و تأمین اسیدهای چرب ضروری در خوراک جوجه‌های گوشتی حائز اهمیت می‌باشند. اما یکی از مشکلات مصرف چربی در جیره جوجه‌های گوشتی هضم ناکافی آنها بخصوص در سنین پائین است که از میزان ناکافی صفرای تولیدی در این سنین ناشی می‌گردد. آندرسون و همکاران (۱۹۷۳) مشاهده کردند که افزودن تائورین به جیره جوجه‌های گوشتی که کمبود اسیدهای آمینه گوگرددار دارند عملکرد را بهبود بخشید. و از آنجائیکه سولفات معدنی در تولید صفرا نقش دارد، می‌توان نتیجه گرفت که افزودن گوگرد به جیره ممکن است از هضم ناقص چربیها جلوگیری بعمل آورد و مهمترین منبع گوگرد جیره که اسیدهای آمینه گوگرددار متیونین و سیستین می‌باشند از خطر تخریب حفظ شوند. از آنجائیکه جایگزینی گوگرد معدنی با متیونین اثرات اقتصادی مفیدی دارد لذا در این آزمایش استفاده از سولفات سدیم در زمانی که بدن طیور به گوگرد بیشتری نیاز دارد (وجود چربی در جیره) مورد مطالعه قرار گرفته است.
به منظور مطالعه امکان استفاده از سولفات معدنی بعنوان یکی از منابع تأمین‌کننده گوگرد در جیره مرغهای گوشتی، دو سطح متیونین (۸۰ و ۱۰۰ توصیه NRC) به همراه دو سطح چربی (۰ ، ۵%) و دو سطح سولفات سدیم (۰ ،۱/۰%) آزمایشی در غالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل (۲*۲*۲) با ۳ تکرار و ۴۸۰ جوجه از سویه آرین به اجراء درآمد و صفات عملکردی شامل وزن زنده، خوراک مصرفی ضریب تبدیل و قابلیت زنده مانی به همراه برخی صفات لاشه مانند راندمان لاشه چربی بطنی وزن کبد و صفرا و درصد چربی کبد و کل لاشه و درصد پروتئین کل لاشه و سدیم و تری گلیسرید خون مورد مطالعه قرار گرفت. جیره‌های غذایی از لحاظ انرژی قابل متابولیسم، پروتئین خام، کلسیم و فسفر یکسان بودند و از هفته دوم بطور آزاد دراختیار جوجه‌ها قرار داشتند. نتایج نشان دادند که کاهش سطح متیونین جیره خصوصاً در دوره رشد جوجه‌ها باعث کاهش وزن معنی‌دار می‌گردد.
بالعکس مصرف چربی باعث افزایش معنی‌دار مصرف خوراک، افزایش وزن و قابلیت زنده مانی گله می‌شود. اضافه‌کردن چربی در زمانی که متیونین جیره هم در سطح پائین‌تری باشد افزایش وزن معنی‌داری را سبب می‌گردد همینطور مصرف خوراک و ضریب تبدیل را بهبود می‌دهد. درخصوص صفات لاشه کاهش سطح متیونین باعث کاهش ماده خشک کل بدن و کل لاشه می‌شود افزایش چربی جیره باعث کاهش درصد وزنی کبد و کاهش میزان چربی کبدی گردید و سولفات سدیم هم تنها باعث افزایش معنی‌دار میزان صفرا گردید میزان تری گلیسرید خون با افزایش چربی در بدن در سطح ۱۰۰ متیونین کاهش معنی‌دار نشان می‌دهد. تاثیر متقابل چربی و سولفات سدیم بر افزایش وزن روزانه و مصرف خوراک معنی‌دار است و اثر متقابل بین تمامی تیمارها نشان می‌دهد که در سطح ۸۰% متیونین و ۵% چربی و ۱/۰% سولفات بیشترین وزن و افزایش وزن روزانه دیده شد. بطورکلی نتایج نشان دادند که در زمانی که چربی در جیره وارد می‌شود گوگرد معدنی باعث افزایش وزن و بهبود عملکرد می‌گردد خصوصاً در زمانی که جیره از لحاظ متیونین که مهمترین منبع گوگرد جیره است کمبود داشته باشد.

 

درمانگاه دامپزشکی و مرکز انحصاری توزیع بهترین انواع واکسنهای دام و طیور در خدمت صنعت دام و طیور کشور.

پیک بهداشتی الکترونیکی شماره 9 - چرا هورمون در مرغ گوشتی استفاده نمی شود

پیک بهداشتی الکترونیکی شماره 9 - اختصاصی مرکز دامپزشکی پارسیان

چرا هورمون در مرغ گوشتی استفاده نمی شود؟

 

به نظر می رسد که این اتفاق برای شما هم رخ داده است که بعضی اوقات در جمع دوستان، میهمانیهای خانوادگی و سایر اجتماعات شنیده باشید که همرومون به مرغها داده می شود. همانگونه که متخصصین تغذیه طیور می دانند ، موضوع مصرف هورمون در صنعت طیور گوشتی کاملا بی اساس و کذب است و در هیچکدام از نمایشگاههای بین المللی طیور در دهه های گذشته هیچ یک از شرکتهای دارویی ، هورمونی برای عرضه به صنعت طیور نداشته اند.

ممکن است این سؤال به ذهن برسد که مصرف هورمون در طیور گوشتی از کجا و از چه منبعی به ذهن مردم اجتماع رسیده است. در خلال سالهای گذشته تعدادی از تولید کنندگان طیور در تبلیغات خود تأکید بر عدم مصرف هورمون در تولیدات خود را داشته اند، شاید چنین تبلیغاتی به این تفسیر شود که سایر تولیدکنندگان از هورمون در تولیدات خود استفاده می کنند و یا اینکه استفاده از هورمون عملی معمول بوده  است. دلیل محتمل دیگری که موجب شک و شبهه در مورد مصرف هورمون در مرغ گوشتی می شود این است که امروزه مرغهای گوشتی به طور اعجاب انگیزی رشد می کنند و اصولا افرادی که با صنعت طیور آشنایی کافی ندارند ممکن است تصور کنند که سحر و جادویی در این خصوص وجود دارد. هر آنچه که هست این است که این تصور که هورمون به غذای طیور اضافه می شود کاملاً نادرست و اشتباه و زاییده افکار و تصورات افراد بی اطلاع و کم سواد است. هدف بنده آن است که ضمن مردود دانستن مصرف هرگونه هورمون در طیور گوشتی، قدم را فراتر گذاشته و دلایل محکمی ارائه دهم که اصولاً چرا هورمون در صنعت طیور استفاده نمی شود و بهتر است گفته شود که چرا نمی تواند استفاده شود.

1-   عدم تأثیر هورمونها : تجویز هورمون رشد منجر به افزایش رشد طیور نمی شود، پدیده رشد ترکیبی از روابط بسیار پیچیده متابولیکی بوده و وابسته به زوایای گوناگون از غدد درون ریز می باشد.

2-    تجویز و مصرف هورمون در طیور بسیار سخت است: هورمون رشد مشابه انسولین که در درمان دیابت استفاده می شود یک پروتئین می باشد، هر یک از این دو پروتئین چنانچه به صورت خوراکی استفاده شوند سریعاً در دستگاه گوارش هضم و denature می شود، روندی مشابه هضم پروتئین سویا و ذرت اتفاق می افتد، همانطور که همگان می دانند افراد مبتلا به دیابت می بایست انسولین را از طریق تزریق دریافت نمایند بنابراین اگر اثر مثبتی از تزریق هورمون رشد محتمل باشد هورمون می بایست چندین بار در روز تزریق گردد، لذا تزریق روزانه چندین هزار جوجه با هورمون رشد عملی غیر ممکن می باشد. در عین حال تحقیقات نشان داده اند که آزاد شدن هورمون رشد در طیور به صورت پالسی بوده به نحوی که هر دقیقه این پالس به 90 می رسد بنابراین حتی اگر هورمون رشد به طور مؤثری تجویز گردد تنها راه ممکن برای اثربخشی آن تزریق وریدی به طور متناوب طی روز خواهد بود که عملاً مصرف هورمون به این نحو در طیور صنعتی غیر ممکن است.

3-    هزینه زیاد: از آنجایی که هورمون رشد طیور به صورت تجاری تولید نمی شود، هزینه مصرف آن بسیار بالا خواهد بود. اگر یک میلی گرم هورمون رشد به هر قطعه طیور تجویز شود هزینه آن از ارزش یک مرغ به تنهایی بالاتر خواهد بود.روشن است که استفاده تجاری با این هزینه و دلایل ذکر شده در  بالا منطقی نبودن مصرف این هورمون را روشن می سازد.

4-   اثر منفی هورمون رشد بر عملکرد و کارایی طیور: طیور گوشتی که امروزه مورد مصرف قرار می گیرند به صورت ژنتیکی برای رشد سریعتر اصلاح شده اند به نحوی که حتی گاهی با محدودیتهای فیزیولوژیک در رشد مواجه می شوند همه ما دوران بلوغ را تجربه کرده ایم و می دانیم که با ورود به دوران بلوغ ، افراد رشد بسیار سریعی را تجربه می کنند، این رشد تند و ناگهانی میتواند با التهاب مفاصل و سایر مشکلات در اندامهای حرکتی همراه باشد.به همین ترتیب طیور اصلاح شده نیز عیناً در حداکثر رشد متابولیک قرار دارند، در حقیقت برای کاهش میزان رشد و کاهش میزان وقوع لنگش و سکته قلبی و آسیت، برنامه هایی برای محدودیت تغذیه طیور گوشتی توصیه می شود( محدودیت فیزیکی و یا کاهش تراکم مواد مغذی در جیره) لازم به ذکر است در مناطق گرم و مرطوب افزایش سریع رشد موجب2 -3 برابر شدن مرگ ناشی از استرس گرمایی میگردد.

5-   استروئیدهای آنابولیک: سوء استفاده ای که گه گاه از استروئیدهای آنابولیک توسط ورزشکاران انجام می شود را همگان در اخبار و رسانه ها شاهد بوده ایم، قطعاً در این خصوص که استفاده از استروئیدها موجب افزایش حجم ماهیچه می گردد شبهه ای وجود ندارد، هرچند افزایش حجم عضلات فقط هنگامی میسر است که مصرف استروئیدها با حرکات قوی، شدید و مستمر ورزشی همراه باشد( همچون وزنه برداری) که این نیز در طیور بی معنا و خنده آور است. در نهایت خاطر نشان می سازم که در حال حاضر گوشت مرغ و به طور کلی گوشت طیور صنعتی پرورشی در ایران یکی از سالمترین منابع پروتئینی حیوانی در دسترس است و مصرف هورمون بحثی کاملاً کذب و بی اساس و زاییده افکار افراد کم سواد می باشد.